درباره مرکز

مرکز پردازش سریع دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل در سال 1395 در راستای تأمین زیرساخت پردازشی مناسب برای امور پژوهشی در سطح دانشگاه، تأسیس گردید. دانشگاه صنعتی نوشروانی بابل با ارائه این زیرساخت سعی دارد در مرحله اول با تأمین نیازهای پژوهشی دانشجویان و اساتید داخلی و در وحله دوم در جهت تأمین نیازهای محاسباتی کاربران بیرونی (اعم از دانشجویان، اساتید و پژوهش‌گران دانشگاه‌های دیگر یا افراد شاغل در شرکت‌های دانش‌بنیان یا نوپا) قدم بردارد.

پردازش سریع (HPC) چیست؟

پردازش یا رایانش سریع (High Performance Computing) یا محاسبات سنگین به هر گونه انجام محاسبات اطلاق می‌شود که برای هدف خود به بیش از یک کامپیوتر نیازمند باشد و یا به عبارتی به طور همزمان از چندین کامپیوتر استفاده کند. نمونه‌های خاصی از این نوع پردازش شامل ابر کامپیوترها و خوشه‌های کامپیوتری است که برای حل انبوهی از معادلات پیچیده به‌کار گرفته می‌شوند. کاربرد‌های اصلی رایانش سریع عبارتند از:
– تحلیل و نگهداری داده‌ها
– انواع شبیه‌سازی
– انواع مدل‌سازی
– توسعه نرم‌افزارها
– پردازش انبوه داده‌های به‌هم وابسته
– یادگیری عمیق و کاربردهای آن
– محاسبات سریع ریاضی

پردازش سریع با تجمیع توان محاسباتی تعداد زیادی رایانه متوسط و کوچک و یا هسته‌های پردازشی و اجرای همزمان یا موازی در آنها، امکان انجام کارهای محاسباتی و علمی سنگین را با سرعت زیاد و هزینه کم امکان پذیر می‌نماید. HPC برای اهداف زیر یه‌کار گرفته می‌شود:
– توسعه محصولات و طراحی مجدد آنها
– بهینه‌سازی تولید و فرآیندهای آن
– تحلیل یا توسعه انبوه داده‌ها
– هدایت پروژه‌های تحقیقاتی گسترده
– ذخیره‌سازی حجم‌های بسیار زیاد داده برای تحلیل‌های بعدی
– برآیند‌سازی مصرف تولیدات، جستجو و الگو‌سازی
– تصویر‌سازی‌های کامپیوتری برای توضیح نتایج تحقیقاتی
– شبیه‌سازی و مدل‌سازی فرآیند‌های پیچیده

اطلاعات تکمیلی

علم محاسبات همراه با منابع محاسباتی و فناوری HPC سه رکن اصلی برای همانند‌سازی تئوری‌ها و نظریه‌ها با نتایج آزمایش‌های عملی محسوب می‌شوند. ساختارهای مبتنی بر HPC قادر هستند با حجم عظیمی از داده‌ها کار کرده و با سرعت زیاد نتایج را تحلیل کنند. این کار ممکن است که با استفاده از کامپیوترهای معمولی روزها یا ماه‌ها به طول بیانجامد در حالی که با استفاده از ساختارهای مبتنی بر HPC تنها در چند دقیقه یا چند ساعت قابل انجام باشد. بایستی توجه داشت که در بسیاری از موارد، کامپیوترهای معمولی برای انجام این قبیل محاسبات ناتوان هستند.

استفاده از HPC می‌تواند باعث صرفه‌جویی زیادی در هزینه و زمان گردد و این امکان را برای پژوهش‌گر فراهم می‌سازد تا بدون استفاده از نمونه‌های ساخته شده، آنچه را که می‌تواند در واقعیت اتفاق بیافتد، شبیه‌سازی و تجزیه و تحلیل کند، نقاط ضعف و قوت را بسنجد، عیوب و اشتباهات را تصحیح کند، دو‌باره طراحی کرده و نتیجه کار را نیز ببیند. اجرای متنوعی از عملیات محاسباتی درون ساختارهای مبتنی بر HPC با میلیون‌ها یا میلیاردها محاسبه درونی خارج از قدرت تصور انسان است، اما کاملاً شدنی است. برخی از نمونه‌های درخور توجه از قابلیت‌های HPC عبارت است از محاسبات مربوط به دینامیک سیالات، فرآیندهای پتروشیمی، شبیه‌سازی تست تصادف خودرو، دینامیک جریان هوا بر روی بال هواپیما، انیمیشن‌های گرافیکی، تصویرسازی و بازسازی چهره.